Kuala Lumpur'da ucuz konaklama bölgelerinden en meşhuru China Town (Çin mahallsi). Ben de buraya geldim ve pansiyon otel bakındım. Birkaç yer gezdikten sonra temiz ama penceresi olmayan odama yerleştim. Çin mahallesinin göbeğinde Petaling çarşısının içindeydi. Otelden kafamı uzattığımda bir sürü tezgah sahte ürünler satan dükkanlar, birbirine karışan sesler ile tam bir panayır yeri gibiydi. Aynı otelde kalan Robin isimli Alman arkadaş ile dışarı çıktık. Petronas ikiz kulelerini görmek istiyordum.
Bir zamanlar dünyanın en uzun yapısı olan petronas kuleleri 88 katlı. 80. kata kadar çıkıp etrafı izleyebilir, "Sky Walk" dedikleri iki kule arasındaki köprüden yürüyebilirsiniz. Giriş ücreti 80 ringit. Ancak her an bilet bulunamıyor, biz bulamadık. Hem o gün, hem de ertesi gün için satılan sınırlı biletler tükenmişti. Dışarıdan izlemesi de keyifli canım :) Alt katında büyük bir AVM var içinde pahalı markaların mağazaları.
Kuala Lumpur oldukça modern bir şehir. Birçok yüksek binası, bir sürü alışveriş mezkezi, düzgün yolları, ulaşım araçları ile hızlı akan bir hayat var. Zengin bir şehir olduğu belli. Tipik Güneydoğu Asya görünümü pek yok. Tuk Tuk yok bi kere şehirde :) Bence Tuk Tuk Güneydoğu Asyanın en büyük sembollerinden :)) Etrafı şöyle bir turladıktan sonra otele döndm. Akşam dışarı çıkıp gece hayatına bir göz atmak niyetindeydim. İnsanlara nereye gidebileceğimi sorduğumda bir tek cevap aldım, "Bukit Bintang". Ülke müslüman bir ülke ve bunu rahatlıkla hissedebiliyorsunuz. Malay kadınların büyük çoğunluğu türbanlı. Bukit Bintang'a yürürken sağlı sollu restoranlardan oluşan yemek caddesinden geçtim. Her türlü yemeği bulabileceğiniz caddede fiyatlar uygun. Sonra Bukit Bintang'a ulaştım. Uzun sayılmayacak bir cadde iki tarafına sırayla dizilmiş Pub'lar. Her bir Pub'ın önünde iki personel menüleri suratına tutup indirim ve kampanyalarını anlatıyorlar. İçki fiyatları yüksek. Markette bile pahalı diyebilirim. Bir şeyler içtim ve kaldırımda oturan gençler gördüm. Yanlarına gittim ve tanıştım. Bangladeş'li, Malay, ve Hintli gençler. Bangladeşli olan
üniversiteyi G. Kıbrısta okumuş. Sohbet ettik biraz Malezya hakkında. Bangladeşli olan Çinlilerin ekonomiyi ellerinde tuttuğunu söyledi ve Malay gençleri göstererek "Bunlar burada Turist aslında Çinliler götürüyor işi" dedi ve güldük :)
Çin yeni yıl tatilinde 3 gün tatil olduğunda ülke ekonomisi sekteye uğruyormuş.Düşünün yani adamların ekonomideki ağırlıklarını.
O gece Christmas gecesiydi ve her yerde şarkılar çalıyordu etraf oldukça kalabalıktı. Gece hayatı sınırlı bir şehir. Bangkok'un onda biri bile olamaz bence. Şehri gezmek için 2 gün yeterli gibi.
Ertesi gün çok görmek istediğim Myanmar için vize almaya karar verdim ve konsolosluğa gittim. Vize alabilir miyim bilmiyordum. İnternette okuduğum kadarıyla bir gezgin Bangkok'tan vize almaya çalıştığını, hem konsoloslukta hem de acentada denediğini ancak alamadığını yazmıştı. Konsolosluğa gittiğimde kapalıydı. Nedenini sordum, Christmas tatili dediler. Yahu Myanmar feci budist ve Malezya bayaa bir müslüman neyin tatili bu dedim, Malezya Chrismass'ın ertesi gününü resmi tatil ilan ediyormuş. Ben de günü değerlendirmek için şehirdeki Akvaryum u görmek için yola çıktım. Giriş 50 ringit. İçinde Hint Pasifik okyanusundan ve Amazon bölgesinden 550 tür ve 33000 kadar canlı bulunuyor. Bunların içinde Kaplan köpek balıkları, Vatozlar, kaplumbağalar vs de mevcut. Oldukça keyifli dakikalar geçirdim. Bir bölümde dalgıçlar akvaryumun içine girip balıkları elleriyle beslediler. Bir dalgıç Noel Baba kostümü giymişti :))
Ertesi gün tekrar denedim. Konsolosluk açıktı ama vize işlemlerini özel bir şirkete verdiklerini öğrendim (Ever Fine) Vizeyi aynı gün veriyorlar. Şirkete gittim ve başvurdum. Myanmar konsolosluğu gidiş - dönüş uçak biletini görmek istiyormuş. Yani vize almadan bilet almam gerekti. "Kesin alabilir misiniz" dedim, evet dediler. Pasaportumu gösterdim, "TC vatandaşları alabiliyor mu?" diye sordum "Merak etmeyin beyefendi sorun olmaz" dediler. İçimde bir endişe uçak biletini aldım hem de bir çılgınlık yapıp 2 gün sonrasına :) İki gün sonrası olmasına rağmen şaşırtıcı şekilde uygun fiyatlıydı.
Öğleden sonra pasaportumu almaya gittiğimde içimdeki endişe devam ediyordu. Vize alamazsam uçak bileti yanacaktı. Acentaya girdim, numaramı verdim vee... Vuhuuu vizemi vermişler hem de cömert davranıp 3 ay vermişler. Önümde iki gün vardı ve bu iki günü Kuala Lumpur'da değil Melaka'da geçirmeye karar verdim ve Terminal yollarına düştüm.
Not: Açıkçası bana göre Kuala Lumpur pek o kadar da özel, renkli bir yer değil :)))
Bir zamanlar dünyanın en uzun yapısı olan petronas kuleleri 88 katlı. 80. kata kadar çıkıp etrafı izleyebilir, "Sky Walk" dedikleri iki kule arasındaki köprüden yürüyebilirsiniz. Giriş ücreti 80 ringit. Ancak her an bilet bulunamıyor, biz bulamadık. Hem o gün, hem de ertesi gün için satılan sınırlı biletler tükenmişti. Dışarıdan izlemesi de keyifli canım :) Alt katında büyük bir AVM var içinde pahalı markaların mağazaları.
Kuala Lumpur oldukça modern bir şehir. Birçok yüksek binası, bir sürü alışveriş mezkezi, düzgün yolları, ulaşım araçları ile hızlı akan bir hayat var. Zengin bir şehir olduğu belli. Tipik Güneydoğu Asya görünümü pek yok. Tuk Tuk yok bi kere şehirde :) Bence Tuk Tuk Güneydoğu Asyanın en büyük sembollerinden :)) Etrafı şöyle bir turladıktan sonra otele döndm. Akşam dışarı çıkıp gece hayatına bir göz atmak niyetindeydim. İnsanlara nereye gidebileceğimi sorduğumda bir tek cevap aldım, "Bukit Bintang". Ülke müslüman bir ülke ve bunu rahatlıkla hissedebiliyorsunuz. Malay kadınların büyük çoğunluğu türbanlı. Bukit Bintang'a yürürken sağlı sollu restoranlardan oluşan yemek caddesinden geçtim. Her türlü yemeği bulabileceğiniz caddede fiyatlar uygun. Sonra Bukit Bintang'a ulaştım. Uzun sayılmayacak bir cadde iki tarafına sırayla dizilmiş Pub'lar. Her bir Pub'ın önünde iki personel menüleri suratına tutup indirim ve kampanyalarını anlatıyorlar. İçki fiyatları yüksek. Markette bile pahalı diyebilirim. Bir şeyler içtim ve kaldırımda oturan gençler gördüm. Yanlarına gittim ve tanıştım. Bangladeş'li, Malay, ve Hintli gençler. Bangladeşli olan
üniversiteyi G. Kıbrısta okumuş. Sohbet ettik biraz Malezya hakkında. Bangladeşli olan Çinlilerin ekonomiyi ellerinde tuttuğunu söyledi ve Malay gençleri göstererek "Bunlar burada Turist aslında Çinliler götürüyor işi" dedi ve güldük :)
Çin yeni yıl tatilinde 3 gün tatil olduğunda ülke ekonomisi sekteye uğruyormuş.Düşünün yani adamların ekonomideki ağırlıklarını.
O gece Christmas gecesiydi ve her yerde şarkılar çalıyordu etraf oldukça kalabalıktı. Gece hayatı sınırlı bir şehir. Bangkok'un onda biri bile olamaz bence. Şehri gezmek için 2 gün yeterli gibi.
Ertesi gün çok görmek istediğim Myanmar için vize almaya karar verdim ve konsolosluğa gittim. Vize alabilir miyim bilmiyordum. İnternette okuduğum kadarıyla bir gezgin Bangkok'tan vize almaya çalıştığını, hem konsoloslukta hem de acentada denediğini ancak alamadığını yazmıştı. Konsolosluğa gittiğimde kapalıydı. Nedenini sordum, Christmas tatili dediler. Yahu Myanmar feci budist ve Malezya bayaa bir müslüman neyin tatili bu dedim, Malezya Chrismass'ın ertesi gününü resmi tatil ilan ediyormuş. Ben de günü değerlendirmek için şehirdeki Akvaryum u görmek için yola çıktım. Giriş 50 ringit. İçinde Hint Pasifik okyanusundan ve Amazon bölgesinden 550 tür ve 33000 kadar canlı bulunuyor. Bunların içinde Kaplan köpek balıkları, Vatozlar, kaplumbağalar vs de mevcut. Oldukça keyifli dakikalar geçirdim. Bir bölümde dalgıçlar akvaryumun içine girip balıkları elleriyle beslediler. Bir dalgıç Noel Baba kostümü giymişti :))
Ertesi gün tekrar denedim. Konsolosluk açıktı ama vize işlemlerini özel bir şirkete verdiklerini öğrendim (Ever Fine) Vizeyi aynı gün veriyorlar. Şirkete gittim ve başvurdum. Myanmar konsolosluğu gidiş - dönüş uçak biletini görmek istiyormuş. Yani vize almadan bilet almam gerekti. "Kesin alabilir misiniz" dedim, evet dediler. Pasaportumu gösterdim, "TC vatandaşları alabiliyor mu?" diye sordum "Merak etmeyin beyefendi sorun olmaz" dediler. İçimde bir endişe uçak biletini aldım hem de bir çılgınlık yapıp 2 gün sonrasına :) İki gün sonrası olmasına rağmen şaşırtıcı şekilde uygun fiyatlıydı.
Öğleden sonra pasaportumu almaya gittiğimde içimdeki endişe devam ediyordu. Vize alamazsam uçak bileti yanacaktı. Acentaya girdim, numaramı verdim vee... Vuhuuu vizemi vermişler hem de cömert davranıp 3 ay vermişler. Önümde iki gün vardı ve bu iki günü Kuala Lumpur'da değil Melaka'da geçirmeye karar verdim ve Terminal yollarına düştüm.
Not: Açıkçası bana göre Kuala Lumpur pek o kadar da özel, renkli bir yer değil :)))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder