28 Ocak 2015 Çarşamba

Arjantin - El Chalten

Sabah El Calafate'den çıktık yola. 3 saat sonra ulaştık El Chalten'e. Kasaba girişinde Milli Park İnfo ofisi var önce orada bilgi veriliyor. Gerekli bilgileri ve verdikleri haritaları alıp hostel aramaya çıktık. Hiç kimsenin konaklamadığı şirin bir hostel bulup yerleştik. Önce yemek yiyecek bir yer aradık. El Chalten turistik bir yer ve ucuz yemek bulmak biraz zor. Yemekleri söyledik. Yemekleri gömerken bir plan yaptık. Bu gün yakın yerlere yürüyüş yapıp ertesi gün sabah erkenden asıl gitmek istediğimiz Fitz Roy Dağı'na çıkacaktık. Yemekler bitti dışarı çıktık. Hava oldukça soğuk ve rüzgarlıydı. Biraz ilerledik, toz toprak gözlerimize giriyor, rüzgar uçuruyor, üzerimdekiler ince ve yetersiz; geri dönmek istedim. Sonuçta bu yürüyüşü keyif almak için yapacaktım bir görev değildi. E zevk de almıyorum sıkıntı oluyor ama kızlar dönmek istemedi. Kısa süreliğine seyahat ettikleri için olabildiğince şey görmek istiyorlardı. Bense uzun zamandır yollardaydım bugün göreceklerimin on katı güzellikte yerler görmüştüm. Sonunda anlaştık ben döndüm onlar devam ettiler. Akşam geldiklerinde sordum fazla bişey kaçırmamışım. Marketten aldık nevaleyi, gittik hostel mutfağına, yaptık yemekleri, açtık biraları ohhh! Keyifli bir gece oldu...

Sabah erkenden kalktık ve düştük yollara. Fitz Roy Gidiş dönüş 20 Km civarı. Zorluk derecesi; Orta-Yüksek. Benim için zorlu bir yol olacaktı. Önce ormanda bir süre yürüdük. Milli park kamp alanına ulaştık. Burada çadırda kalan küçük bir grup mevcut idi. Gece soğuğunu düşünemiyorum. Buradaki küçük moladan sonra hafiften tırmanışa geçtik. Fitz Roy'u ağaçların, tepelerin arasında ara ara görüyor heyecanlanıyorduk. Bir an önce varıp keyfini çıkarmak için sabırsızlanıyordum. Parkur dikleştikçe nefesler de molalar da sıklaştı. Önceki tırmanış-yürüyüş tecrübelerini dinlediğim arkadaşlarım nefes nefese kaldıklarında şaşırdım. Grubun gerisinde olacağımı düşünüyordum :) Sonra baya dik bir tepe çıktı önümüze, her 5 dk da bir mola vermeye başladık. Onu aştığımızda varacağımızı düşünürken "Fitz Roy" bize, " o kadar kolay değil gençler!" diye fısıldadı :)) Dizlerdeki derman seviyesi diplere vurmaya başladığında karşımıza ciddi dik başka bir tepe çıktı. Kızlar iyice yorulmuşlardı ve ben öne geçmiştim. Taşlara kayalara tutunarak, mola vererek, zaman zaman kayarak tepeyi aştım. Dağ tüm görkemiyle karşımda belirince yorgunluk vs uçuverdi. Harika manzaraya karşı otruverdim. Bunca yorgunluğa değecek güzellikte ve ihtişamda bir yer. 10 dk kadar sonra kızlar geldi sandviçleri çıkarıp piknik yaptık. Üzerinde bulunduğumuz tepenin hemen aşağısında tamamen donmuş küçük bir göl bulunuyordu. Yanındaki küçük tepenin ardında ise bir kısmı donmuş uzun mavi başka bir göl. Etrafı gezdik ve fotoğrafladık. Yeterince tadını çıkardığımız kararına vardıktan sonra dönüş yoluna geçtik. Dönüş daha kolay da olsa 4 saat civarı sürdü. Kasabada miğdeye indirilen Waffle sonrası otobüsle El Calafate'ye dönüşş! :)))















































Hiç yorum yok:

Yorum Gönder