Buenos Aires'de hostelde tanıştığım Fransız çift, hazır İguazu şelalalerini görmeye gitmişken, Paraguay - Brezilya ortak yapımı olan Dünyanın en büyük barajlarından "Itaipu" barajını görmemi tavsiye ettiler. Ben de Puerto Iguazu'dayken bir acenytaya gittim. Hem barajı hem de vergiden muaaf alışveriş cenneti tabir edilen Paraguay şehri, Ciudad Del Este'yi kapsayan günlük turları varmış. Tamam, dedim, aldım turu.
Ertesi gün erkenden gelen minibüsle düştük yola. Minibüste çok şirin Hollandalı bir çiftle tanıştım. 70 yaşın üzerindeki bu çift, tekneleri ile Dünyayı dolaşıyorlar. Yol boyunca, aştıkları Okyanustan, maceralarından konuştuk. İleride onlar gibi olmak istediğimi söyleyince çok keyiflendiler :) Önce Ciudad Del Este'ye geldik. Gayet esprili ve neşeli rehberimiz Luisa bize şehirle ilgili bilgiler verdi. Şehir ticaret hacmiyle ülke gayri safi milli hasılasının %60'nı karşılıyor. Dehşet bir şey doğrusu. Ülkenin 2. büyük şehri ve oldukça kozmopolit. Şehirde azımsanmayacak sayıda Arap, İranlı, Tayvanlı, Koreli vs yaşıyormuş. İndik minibüsten ve girdik dükkanlara, mağazalara. Her şey var, sokak satıcılarından büyük mağazalara kadar. Ben fazla alışveriş merakı içinde olmasam da şehirde Enstruman mağazalarının olduğunu öğrenince, Luisa'ya beni en iyi mağazasına götürmesini istedim. Luisa da beni kırmadı, grubu şoför arkadaşla elektronik mağazasına gönderip beni mağazaya götürdü. Türk olduğumu öğrenmişti ve ilk sorduğu soru kaç tane karım olduğuydu :)) Önce şaşırdım sonra bastım kahkahayı "4 tane" dedim "Que???" (Ne???) şeklinde dumur oldu. Sonra şaka olduğunu, bekar olduğumu ve Türkiye'de yasalara göre 1 erkeğin sadece 1 kadınla evlenebileceğini anlattım. Müzik mağazasına vardım. Yolculuğumun sonlarına yaklaştığım için beğenirsem ve fiyatını uygun bulursam bir şeyler almak istiyordum (Gitar, efekt pedalları vs). Bakındım ve gördüm ki ne fiyat ne de kalite bana uymuyor. Şehirde biraz dolaştık. Rehber, insanlara sürekli, "Dikkatli olun, buralar tehlikeli, eşyalarınızı koruyun" telkininde bulunuyordu. Alışveriş yapan insanlarla konuştuğum kadarıyla Elektronik fiyatları hiç fena değilmiş. Sayıları fazlaca olan tekstil ürünlerinin kalitesini pek tutmadım. Sorduğum bir akıllı telefonun fiyatı ABD'deki fiyattan 150 dolar daha pahalıydı.
Sonraki durağımız olan Itaipu Barajına geldiğimizde Luisa araçta beklememizi isteyip gitti. Döndüğünde yüzünde sıkılgan bir ifadeyle Barajın kapanmış olduğunu söyleyip özür diledi. Şaka yaptığını sanıp şaşırdık. Bin defa özür diledi. Ertesi gün sabah ücretsiz olarak tekrar getireceklerini ekledi. Ben, "Arayın Paraguay Enerji Bakanını konuşmak istiyorum!" falann dediysem dee :)) Olmadı geri döndük. Aslında bu iş biraz işime yaradı. Ertesi gün Baraja Brezilya tarafından gitmek ve dönüşte beni Brezilya'nın "Foz Do Iguaçu" şehrinde bırakmaları konusunda anlaştık.
Baraja Brezilya tarafından girdik, Paraguay tarafına geçip, Brezilya tarafına geri döndük. Barajın Brezilya tarafındaki arazide bir üniversite kampüsü inşa ediliyordu. Rehberin söylediğine göre baraj, büyüklük anlamında Dünyada ikinci, elektrik üretimi bakımından ise birinciymiş. Rekabet içinde oldukları, Çin'de bulunan, "Three Gorges" Barajını geçmişler (2013 yılında, 98 TWS). Yapımı 9 yıl sürmüş ve 20 Miyar dolara malolmuş. Rahat otobüsümüzde hem Portekizce hem de İngilizce bilgi veren rehber eşliğinde keyifli bir gezi oldu. Baraj gerçekten büyük. Böyle devasa Mühendislik örneklerini görünce insanoğlunun neler yapabildiğini düşünüyorsunuz. Baraj gölünün,eni 7.5 km, uzunluğu 170 km. 29 milyar ton su ihtiva ediyor.
Ertesi gün erkenden gelen minibüsle düştük yola. Minibüste çok şirin Hollandalı bir çiftle tanıştım. 70 yaşın üzerindeki bu çift, tekneleri ile Dünyayı dolaşıyorlar. Yol boyunca, aştıkları Okyanustan, maceralarından konuştuk. İleride onlar gibi olmak istediğimi söyleyince çok keyiflendiler :) Önce Ciudad Del Este'ye geldik. Gayet esprili ve neşeli rehberimiz Luisa bize şehirle ilgili bilgiler verdi. Şehir ticaret hacmiyle ülke gayri safi milli hasılasının %60'nı karşılıyor. Dehşet bir şey doğrusu. Ülkenin 2. büyük şehri ve oldukça kozmopolit. Şehirde azımsanmayacak sayıda Arap, İranlı, Tayvanlı, Koreli vs yaşıyormuş. İndik minibüsten ve girdik dükkanlara, mağazalara. Her şey var, sokak satıcılarından büyük mağazalara kadar. Ben fazla alışveriş merakı içinde olmasam da şehirde Enstruman mağazalarının olduğunu öğrenince, Luisa'ya beni en iyi mağazasına götürmesini istedim. Luisa da beni kırmadı, grubu şoför arkadaşla elektronik mağazasına gönderip beni mağazaya götürdü. Türk olduğumu öğrenmişti ve ilk sorduğu soru kaç tane karım olduğuydu :)) Önce şaşırdım sonra bastım kahkahayı "4 tane" dedim "Que???" (Ne???) şeklinde dumur oldu. Sonra şaka olduğunu, bekar olduğumu ve Türkiye'de yasalara göre 1 erkeğin sadece 1 kadınla evlenebileceğini anlattım. Müzik mağazasına vardım. Yolculuğumun sonlarına yaklaştığım için beğenirsem ve fiyatını uygun bulursam bir şeyler almak istiyordum (Gitar, efekt pedalları vs). Bakındım ve gördüm ki ne fiyat ne de kalite bana uymuyor. Şehirde biraz dolaştık. Rehber, insanlara sürekli, "Dikkatli olun, buralar tehlikeli, eşyalarınızı koruyun" telkininde bulunuyordu. Alışveriş yapan insanlarla konuştuğum kadarıyla Elektronik fiyatları hiç fena değilmiş. Sayıları fazlaca olan tekstil ürünlerinin kalitesini pek tutmadım. Sorduğum bir akıllı telefonun fiyatı ABD'deki fiyattan 150 dolar daha pahalıydı.
Sonraki durağımız olan Itaipu Barajına geldiğimizde Luisa araçta beklememizi isteyip gitti. Döndüğünde yüzünde sıkılgan bir ifadeyle Barajın kapanmış olduğunu söyleyip özür diledi. Şaka yaptığını sanıp şaşırdık. Bin defa özür diledi. Ertesi gün sabah ücretsiz olarak tekrar getireceklerini ekledi. Ben, "Arayın Paraguay Enerji Bakanını konuşmak istiyorum!" falann dediysem dee :)) Olmadı geri döndük. Aslında bu iş biraz işime yaradı. Ertesi gün Baraja Brezilya tarafından gitmek ve dönüşte beni Brezilya'nın "Foz Do Iguaçu" şehrinde bırakmaları konusunda anlaştık.
Baraja Brezilya tarafından girdik, Paraguay tarafına geçip, Brezilya tarafına geri döndük. Barajın Brezilya tarafındaki arazide bir üniversite kampüsü inşa ediliyordu. Rehberin söylediğine göre baraj, büyüklük anlamında Dünyada ikinci, elektrik üretimi bakımından ise birinciymiş. Rekabet içinde oldukları, Çin'de bulunan, "Three Gorges" Barajını geçmişler (2013 yılında, 98 TWS). Yapımı 9 yıl sürmüş ve 20 Miyar dolara malolmuş. Rahat otobüsümüzde hem Portekizce hem de İngilizce bilgi veren rehber eşliğinde keyifli bir gezi oldu. Baraj gerçekten büyük. Böyle devasa Mühendislik örneklerini görünce insanoğlunun neler yapabildiğini düşünüyorsunuz. Baraj gölünün,eni 7.5 km, uzunluğu 170 km. 29 milyar ton su ihtiva ediyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder